சீனிவாசன் பழைய செங்கல்பட்டுமாவட்டத்தில் மதுராந்தகத்திற்குஅருகில் உள்ள கோழியாளம் என்கிறசிற்றூரில் சடையன் என்பவருக்குப்பிறந்தார். தெய்வபக்தி மிகுந்தகுடும்பத்தில் பிறந்ததால் இவருக்குச்சீனிவாசன் எனப் பெயரிட்டனர்.தொடக்கப்பள்ளியில் தந்தையின்பெயரின் முன் எழுத்திற்குப்பதிலாகத் தந்தையின்முழுப்பெயரையும் சேர்த்துஎழுதிவிட்டார்கள். அதனால்இரட்டைமலை சீனிவாசன் ஆனார்.
கோழியாளத்திலிருந்து இவருடைய விவசாயக் குடும்பம் வறுமைகாரணமாகவும் சாதியக் கொடுமை காரணமாகவும் தஞ்சை நோக்கி இடம்பெயர்ந்தது. அங்கு அதைவிடக் கொடிய சாதிய அடக்குமுறைதாண்டவமாடியதால், இவரது குடும்பத்தார் அங்கிருந்து கோயம்புத்தூர்சென்றனர்.
வாழ்க்கை வரலாறு நூல்
இரட்டைமலை சீனிவாசன் 1939 இல் அவருடைய தன் வரலாற்றை அவரேசுருக்கமாக எழுதி ”திவான் பகதூர் இரட்டைமலை சீனிவாசன் அவர்கள்ஜீவிய சரித்திர சுருக்கம்” என்ற பெயரில் 30 பக்க நூல் ஒன்றை வெளியிட்டார்.இதனால் ஓரளவு அவரது இளமைக்காலம் குறித்தும் அவருடைய அரசியல்மற்றும் சமூகப் பணிகள் குறித்தும் அறிந்துகொள்ள முடிகிறது.
கல்வியும் குடும்பமும்
கோயம்புத்தூரில் இவர் கல்வி பயின்ற பள்ளியில் சுமார் 400 மாணவர்களில்10 மாணவர்கள் தவிர மற்ற அனைவருமே பார்ப்பன மாணவர்கள் எனத் தன்வாழ்க்கைச் சுருக்கத்தில் அவரே எழுதியுள்ளார். வறுமை காரணமாக பள்ளிக்கல்வியோடு இவர் படிப்பை முடித்துக் கொண்டார். தீண்டாமைக்கொடுமைக்கு எப்படி முற்றுப்புள்ளி வைப்பது என்பதைப் பற்றியேஎந்நேரமும் எண்ணிக் கொண்டிருந்தார், 1887 ஆம் ஆண்டில் ரெங்கநாயகிஅம்மாளைத் திருமணம் செய்துகொண்டார். இவர்களுக்கு 2பெண்பிள்ளைகளும் 4 ஆண்பிள்ளைகளும் பிறந்தனர். நீலகிரியில் ஓர்ஆங்கிலேயர் நிறுவனத்தில் எழுத்தராக வேலைக்குச் சேர்ந்தார். பத்துஆண்டுகள் அங்கு பணியாற்றிய பின் 1890 இல் சென்னைக்கு வந்தார்.
பறையர் மகாசன சபை
1891-இல் பறையர் மகாசன சபையைத் தோற்றுவித்தார். 1893 -1900 வரை'பறையன்' என்ற திங்கள் இதழை நடத்தினார். இதே காலகட்டத்தில்தான்1.12.1891-இல் பண்டித அயோத்திதாசர் நீலகிரியில் திராவிட மகா சபையின்முதல் மாநாட்டைக் கூட்டினார். அதில் 10 தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றிஆங்கில அரசுக்கும், காங்கிரசுக் கட்சிக்கும் அனுப்பிவைத்தார். 1892-இல் அதைஆதிதிராவிட மகாசன சபை எனப் பெயர் மாற்றி, பதிவும் செய்தார்.
அயோத்திதாசரின் முதல் மனைவி இறந்துவிட்ட பிறகு, இரட்டைமலைசீனிவாசனின் தங்கை தனலட்சுமியை இரண்டாவது மனைவியாகத்திருமணம் செய்து கொண்டார். ஆதித் திராவிடப் பெண்கள் படிக்காதஅக்காலத்திலேயே இந்த அம்மையார் எட்டாம் வகுப்பு வரை படித்திருந்தார்என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
தென் ஆப்பிரிக்கப் பயணம்
இரட்டைமலை சீனிவாசன் 1900-ஆம் ஆண்டில் வேலைத் தேடிதென்னாப்பிரிக்கா சென்றார். அங்கு நீதிமன்றத்தில் ஆவணங்களைமொழிபெயர்த்துக் கூறும் வேலை பார்த்தார்.
இவர் தென்னாப்பிரிக்காவில் இருந்தபோதே இங்கு 1916-இல்பார்ப்பனரல்லாதார் இயக்கம் தோன்றியது. அதனை ஒட்டி 1917-இல் ஆதித்திராவிட மகாசபை எம். சி. இராஜா போன்றவர்களால் புதுப்பிக்கப்பட்டது. 1921இல் தென்னாப்பிரிக்காவில் இருந்து திரும்பினார்.
சட்டசபை உறுப்பினர்
மாண்டேகு செம்ஸ்போர்டு சீர்திருத்தப்படி 1920 இல் நடைபெற்ற தேர்தலின்போது சென்னை மாகாண சட்டசபைக்குத் தாழ்த்தப்பட்டோரில் இருந்துஐந்து உறுப்பினர்கள் நியமிக்கப்பட்டனர். (1937 வரை ஓர் அவை மட்டுமேஇருந்தது. 1937 முதல் இரண்டு அவைகள் செயல்பட்டன) இரண்டாவதுதேர்தலுக்குப் பின் 19.11.1923-இல் இரட்டைமலை சீனிவாசன், எல். சி. குருசாமிஉள்ளிட்ட 10 பேர் (தாழ்த்தப்பட்டோர்) சட்டசபையின் உறுப்பினர்களாகநியமனம் செய்யப்பட்டனர். 1920 முதல் 1936 வரை தாழ்த்தப்பட்டோர் யாரும்எந்தத் தேர்தலிலும் போட்டியிடவில்லை. எல்லா நிலையிலும் நியமனம்மூலமாகவே உறுப்பினராக்கப்பட்டனர்.
22.08.1924-இல் சட்ட சபையில் இரட்டைமலை சீனிவாசன் ஒரு முக்கியமானதீர்மானத்தை முன்மொழிந்தார். அத்தீர்மானத்தை அரசும் ஏற்றுக்கொண்டது.அத்தீர்மானம் 24.02.1925 அரசிதழில் (கெசட்) வெளியிடப்பட்டது.
(அ) எந்த வகுப்பையாவது, சமூகத்தையாவது சேர்ந்த யாதொரு நபராகிலும்,நபர்களாகிலும் யாதொரு பட்டணம், அல்லது கிராமத்திலுள்ள எந்த பொதுவழி (அ) தெரு மார்க்கமாயினும் நடப்பதற்கு ஆட்சேபணைஇல்லையென்பதும்,
(ஆ) இந்த தேசத்திலுள்ள சாதி இந்துக்கள் எம்மாதிரியாகவும், எவ்வளவுமட்டிலும் யாதொரு அரசாங்க அலுவலகத்தின் வளாகத்திற்குள்போகலாமோ, யாதொரு பொதுக்கிணறு, குளம் அல்லது பொதுமக்கள்வழக்கமாய் கூடும் இடங்களைப் பயன்படுத்தலாமோ அல்லது பொதுவானவேலை நடத்தப்பட்டு வருகின்ற இடங்கள், கட்டடங்கள் ஆகியனஇவைகளுக்குள் போகலாமோ அம்மாதிரியாகவும் அம்மட்டிலும்,தாழ்த்தப்பட்ட வகுப்பினைச் சேர்ந்த யாதொரு நபர் போவதற்காவது,உபயோகிப்பதற்காவது ஆட்சேபணை இல்லையென்பதும், அரசின்கொள்கையாகும் என்று அறிவிக்கப்பட்டது. இது அனைத்துத்துறைகளுக்கும், அலுவலர்களுக்கும் அனுப்பப்பட்டது. – சி.பி.காட்டோஸ்அரசுச் செயலாளர்
இரட்டைமலை சீனிவாசன் சட்டசபையில் 1923 நவம்பர் முதல் 1939-இல்சட்டசபைக் கலைக்கப்படும் வரை உறுப்பினராகப் பணியாற்றினார்.அப்போது ஆதிதிராவிட மக்களின் வாழ்வியல்(சிவில்) உரிமைகளுக்காகஓயாது குரல் கொடுத்து வந்தார்.
20.01.1922 இல் எம். சி. இராசா சட்டசபையில் கொண்டு வந்த தீர்மானத்தின்படிபறையர், பள்ளர் என்ற பெயர் நீக்கப்பட்டு ஆதிதிராவிடர் என்ற பெயர்அரசால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. அரசாணை எண் 817 மூலம் 25.03.1922-இல்தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுக்கு ஆதித்திராவிடர் எனப் பெயர் மாற்றம்செய்யப்பட்டது. பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டு இரண்டு ஆண்டுகள் ஆகியும்பல பத்திரப் பதிவு அலுவலகங்களில் பறையன், பஞ்சமன் என்றே பதிவுசெய்யப்படுகிறது. இதை அரசு உடனே தடுத்து நிறுத்த வேண்டும் எனஇரட்டைமலை சீனிவாசன் 25.08.1924இல் சட்டசபையில் முறையிட்டார்.உடனடியாக தக்க நடவடிக்கை எடுக்கப்படும் என அன்றைய முதல்வர்பனகல் அரசர் பதிலளித்தார்.
பரம்பரை மணியக்காரர்கள் உயர்சாதியினராக உள்ளனர். அவர்கள்சேரிகளுக்கு வருவதில்லை, எனவே பரம்பரை மணியக்காரர் முறையைநீக்கி அனைத்து சாதியினரும் – தாழ்த்தப்பட்டவர் உள்பட மணியக்காரராகவர வழிவகை செய்ய வேண்டும் எனச் சட்டசபையில் அரசுக்குக் கோரிக்கைவைத்தார். இதே கோரிக்கையை அருந்ததிய சாதி உறுப்பினரான எல். சி.குருசாமியும் முன் வைத்தார். இவர்களின் கோரிக்கை 60ஆண்டுகளுக்குப்பின் எம்.ஜி.ஆர். ஆட்சிக் காலத்தில் நிறைவேறியது.
06.02.1925 அன்று சட்டசபையில் பேசிய இரட்டைமலை சீனிவாசன், தெலுங்குமொழி தாழ்த்தப்பட்டோரான மாலா, மாதிகாவை ஆதி ஆந்திரர் எனஅழைக்கும்போது புலையர், தீயர்களை ஏன் மலையாளத் திராவிடர் எனஅழைக்கக்கூடாது எனக் கேள்வி எழுப்பினார்.
இரட்டைமலை சீனிவாசன் ஒவ்வோர் ஆண்டும் தவறாமல் பட்ஜெட்உரையின் மீது உரையாற்றுவது வழக்கம். அவரது முதல் பட்ஜெட் உரை06.02.1925 அன்று தொடங்கியது. ஆதித் திராவிட மக்களுக்குத் தேவையான நிதிஒதுக்கீடு, கல்வி வளர்ச்சி, சுகாதார வளர்ச்சி, பஞ்சமி நில ஒதுக்கீடுபோன்றவற்றை வற்புறுத்தினார். இவர் பெரும்பாலும் ஆங்கிலத்திலேயேபேசினார். எம். சி. மதுரை பிள்ளை, சாமி சகஜானந்தம் ஆகிய இருவர் மட்டும்சட்டசபையில் தமிழிலேயே பேசினார்கள்.
மது ஒழிப்புத் தீர்மானம்
இரட்டைமலை சீனிவாசனின் மற்றுமொரு முக்கிய தீர்மானம்மதுக்கடைகளை மூடவேண்டுமென்பது. கலால் வரி அதிகமாகக்கிடைப்பதால் ஆங்கில அரசு இந்தியா முழுவதும் நிறைய மதுக்கடைகளைதிறந்து வைத்திருந்தது. இதில் உழைக்கும் மக்களான அடித்தட்டு மக்களின்பணம் உறிஞ்சப்படுவதாக சீனிவாசன் கருதினார். அறவே கடையை மூடச்சொன்னால் மூட மாட்டார்கள் என்பதால் குறைந்தபட்சம் விடுமுறைநாட்களிலாவது மதுக்கடைகளை மூடவேண்டும் என்று 24.09.1929-இல்சட்டசபையில் ஒரு தீர்மானம் கொண்டு வந்தார். அதை அரசுஏற்றுக்கொண்டது.
ஆலய நுழைவுத் தீர்மானம்
ப. சுப்பராயன், 1933 சனவரி 31ஆம் நாள் சென்னை சட்டசபையில்தாழ்த்தப்பட்டவர்களைக் கோயிலில் நுழைய அனுமதிக்கச் சட்டமியற்றவேண்டும் என்று ஒரு தீர்மானத்தைக் கொண்டு வந்தார். இத்தீர்மானத்தைஆதரித்து இரட்டைமலை சீனிவாசன் பேசினார். இத்தீர்மானம் சட்டசபைவாக்கெடுப்புக்கு விடப்பட்டது 56 வாக்குகள், தாழ்த்தப்பட்டோர் கோயில்நுழைவுக்கு ஆதரவாகவும் 19 வாக்குகள் நடுநிலையாகவும் இருந்தது.எதிர்ப்பின்றி இத்தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டது. ஆனால் இந்துக்களின்சமய நம்பிக்கைகளை பாதிப்பதாகக் கூறி, இந்தியாவின் தலைமை ஆளுனர்(கவர்னர் ஜெனரல்) ஒப்புதல் அளிக்காததால் இத்தீர்மானத்துக்கு சட்ட ஏற்புகிட்டவில்லை.
ஆதி திராவிடர்களின் முதல் மாகாண மாநாடு
ஆதி திராவிடர்களின் முதல் மாகாண மாநாடு 29.01.1928இல் சென்னைபச்சையப்பன் கல்லூரியில் நடைபெற்றது. இரட்டைமலை சீனிவாசனைத்தலைமை ஏற்கும்படி வி. ஜி. வசுதேவப் பிள்ளை முன்மொழிந்து, வி. ஐ.முனிசாமிப் பிள்ளை வழிமொழிந்தவுடன் பலத்த கரவொலிகளுக்கிடையேஇரட்டைமலை சீனிவாசன் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டார்.எம்.சி. மதுரை பிள்ளை வரவேற்புரையாற்றினார். வரவேற்புக் குழுவின்தலைவர் என். சிவராஜ் சிறப்புரையாற்றினார்.
இம்மாநாட்டின் முக்கிய நோக்கம் அப்போது இந்தியாவிற்கு வரவிருந்தசைமன் குழுவிற்கு அறிக்கை தயாரித்துக் கொடுப்பதற்கான குழுஅமைப்பதும், ஆங்கில அரசிற்கு ஆதி திராவிடர்களின் தேவைகளைவலியுறுத்துவதும் ஆகும். இம்மாநாட்டில் ஆதி திராவிடர்களுக்குத் தனித்தொகுதி வேண்டும் என்றும், 21 வயது அடைந்த அனைவருக்கும்வாக்குரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும் என்றும், கல்வி, வேலைவாய்ப்புகளில்ஆதி திராவிடர்களுக்கு உரிய பிரதிநித்துவம் அளிக்கப்பட வேண்டும். உயர்கல்வி உள்பட அனைத்துக் கல்வியும் இலவசமாக வழங்கப்பட வேண்டும்எனவும் தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன. (1927 வரை பச்சையப்பன்கல்லூரியில் ஆதித் திராவிட மாணவர்களைச் சேர்த்துக்கொள்ளவில்லை. 1928இல் தான் முதன்முறையாக ஆதித் திராவிட மாணவர்களுக்கு கதவுதிறக்கப்பட்டது. மதுரை பிள்ளை வரவேற்புரையில் பச்சையப்பன் கல்விக்குழுவிற்கு நன்றி தெரிவித்துக் கொண்டார்.)
இலண்டன் வட்டமேசை மாநாட்டில் பங்கேற்பு
1930–32களில் இலண்டனில் நடைபெற்ற வட்டமேசை மாநாடுகளில் இவர்,அம்பேத்கருடன் தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் பிரதிநிதியாகச் சென்றுகலந்துகொண்டு சிறப்பாகப் பணியாற்றினார். காந்தியுடன்தென்னாப்பிரிக்காவில் தனக்கிருந்த நட்பைக் கொண்டு இலண்டனில்காந்தியுடன் நேரில் சந்தித்துப் பிரச்சினையைச் சுமூகமாக முடித்துவிடமுயன்றார். ஆனால் பலன் இல்லை. அம்பேத்கருடன் இணைந்து காந்தியைஎதிர்க்கத் தொடங்கினார். கடைசி வரையில் அம்பேத்கருடனும், தமிழகத்தில்திராவிட இயக்கத்தினருடனும் நட்புணர்வுடன் செயல்பட்டு வந்தார்.
இலண்டன் வட்டமேசை மாநாட்டில் இரட்டைமலை சீனிவாசன்தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுக்கு இரட்டை வாக்காளர் தொகுதி வழங்கப்படவேண்டும் என்றும், தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் விகிதாச்சார அளவுக்கு ஏற்பகல்வியிலும், வேலை வாய்ப்பிலும் உரிய பங்கு அளிக்கப்பட வேண்டும்என்பதையும் வலியுறுத்திப் பேசினார். இதே கோரிக்கையை வலியுறுத்திஅம்பேத்கரும் மிக விரிவாக வட்டமேசை மாநாட்டில் பேசினார்.
இலண்டன் வட்டமேசை மாநாட்டில் இவர்கள் இருவரும் தயாரித்துக்கொடுத்த ஆவணம், தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் முழு உரிமையைப் பெற்றுத்தருவதாக அமைந்திருந்தது. இரட்டைமலை சீனிவாசனை வட்டமேசைமாநாட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று தம்மைப் புறக்கணித்து விட்டார் என்றகோபத்தில் எம். சி. இராசா, அம்பேத்கருக்கு எதிராக பூனா ஒப்பந்தத்தின்போதுஇந்து மகா சபைத் தலைவர் மூஞ்சேவுடன் சேர்ந்து கொண்டும் காந்திக்குஆதரவாகவும் செயல்பட்டார்.
மதமாற்றக் கருத்து
அம்பேத்கர் 1935இல் தான் பௌத்த சமயம் தழுவுவதை அறிவித்தபோதுஇரட்டைமலை சீனிவாசன் ”நாம் தான் இந்து மதத்தில் இல்லையே(அவர்ணஸ்தர்) வருணம் அற்றவர்கள் ஆயிற்றே, நாம் இந்துவாக இருந்தால்தானே மதம் மாற வேண்டும்” என்று அம்பேத்கருக்கு தந்தி மூலமாக தன்கருத்தைத் தெரிவித்தார்.
மறைவு
இரட்டைமலை சீனிவாசன் 1945 செப்டம்பர் 18, 2-45 மணியளவில் எண்.4, எம்.வீரபத்திரன் தெரு, பெரியமேடு பகுதியில் உயிர்நீத்தார்.
